بيماران مورد مطالعه از بيماران مراجعه كننده به مطب در سالهاي 1385،1386 و 1387 و تا آبان ماه 1388 كه در گروه سني خاصي نبوده و بين 19 تا 75 سالگي بودند ولي اغلب 35-55 بوده و نسبت زن به مرد 52 به 48 كه 88% آنها به يبوست مبتلا بوده و به جز 7 نفر از 112 نفر بقيه از توالت ايراني استفاده مي كردند.
تمام بيماران پروكتوسكپي و عمل جراحي غيرتهاجمي براي آنها صورت گرفت. اين بيماران از دو روز قبل از عمل تحت آمادگي روده اي قرار گرفته بودند و بيماران از پودر(PEG) Poly ethylen Glycol استفاده كردند و حدود 36 ساعت از خوردن برنج، گوشت، نان، سبزيجات و ميوه خودداري نمودند و معمولا نتيجه مطلوب براي پروكتوسكپي حاصل گرديد.
تمام بيماران پروكتوسكپي و عمل جراحي غيرتهاجمي براي آنها صورت گرفت. اين بيماران از دو روز قبل از عمل تحت آمادگي روده اي قرار گرفته بودند و بيماران از پودر(PEG) Poly ethylen Glycol استفاده كردند و حدود 36 ساعت از خوردن برنج، گوشت، نان، سبزيجات و ميوه خودداري نمودند و معمولا نتيجه مطلوب براي پروكتوسكپي حاصل گرديد.
براي انجام Rubber Banding از دستگاه Suction Rubber Band همراه با محلول فنل و دستگاه اسپري محلول نيتروژن كه ايجاد برودتي در حدود 180- درجه سانتي گراد استفده مي شود.
ابتدا پروكتوسكپ به كمك Lidocain Gel وارد كانال انال مي شود تا ياكه هاي درمان هموروئيد مشخص گردد سپس دستگاه ساكشن را به Rubber Band متصل كرده و روي ياكه قرار مي دهيم تا كاملا ياكه در درون سوراخ ساكشن Rubber Band قرار گيرد، آنگاه ماشه دستگاه را مي زنيم تا حلقه لاستيكي در انتهاي ياكه بيفتد. سپس محلول فنل را در پديكول ياكه تزريق كرده سپس با استفاده از دستگاه اسپري نيتروژن بر روي ياكه نيتروژن مي ريزيم تا ياكه كاملا يخ زده و بعد ياكه هاي بعدي به همين نحو انجام مي شوند.
بعد از تمام شدن عمليات جراحي براي بيمار مسكن و آنتي بيوتيك كه معمولا Metronidazol 1 گرم روزانه بوده تجويز شده، البته در مواردي كه ياكه زير خط دندانه اي بوده مسكن بيشتري تجويز مي گردد. در 12 مورد آنتي بيوتيك پروفيلاكتيك سفكسيم 400 mg دو بار در روز به مدت 7 روز تجويز شده است.
در بيماران عمل شده، درد حين عمل و درد بعد از عمل را به صورت زير تقسيم بندي كرديم :
به بيمار توضيح داده ايم كه از (0) تا (10) درد را تقسيم بندي نمايد. (0) بدون درد و (10) درد شديد به نحوي كه شخص از درد گريه كند و غير قابل تحمل براي وي باشد. در حين عمل و تا 30 دقيقه بعد از عمل و با تماس هاي مكرر در چند روز بعد در مورد درد سوال شد.
هيچ بيماري عدد صفر و يا 10 را ذكر نمي كرد و يا نشان نمي داد. 66% بيماران عدد 1-2 را گفته يا نشان مي دادند كه قابل ذكر نبود و يا درد را در حد احساس فشار ذكر كردند. 34% از عدد 3 تا 6 را ذكر كردند. 3% 7 و 8 و 9 را ذكر كردند كه نياز به قرص ديكلوفناك 200 ميلي گرم روزانه و در مواردي همراه 1200 ميلي گرم كپسول ژلوفن بود. در بيماراني كه هموروئيدال در زير خط دندانه اي قرار داشت با محلول ليدوكائين 2 درصد بي حسي صورت گرفت.
در 45% بيماران خونريزي حين عمل ديده شد كه در حين عمل، خونريزي خاتمه يافت ولي در 97% بيماران خونريزي از بسيار كم تا قابل توجه براي بيماران ديده شد و در 3% بيماران هيچ خونريزي گزارش نشد.
در 90% بيماران اقدامات جراحي غيرتهاجمي (روش Rubber Band همراه فنل و freezing) موثر واقع شد و نياز به اقدام ديگرينبود. در 8% بيماران نياز به تكرار اقدامات و يا اقدامات تكميلي بود و يك يا دو ياكه ديگر برداشته شد.در 2 درصد بيماران اقدامات جراحي غيرتهاجمي به هيچ وجه موثر نبود ونياز به درمان بواسير با لیزر كلاسيك جراحي شد.
لازم است اين نكته نيز ذكر گردد كه بيماراني كه مبتلا به بواسير درجه 1و 2 و حتي 3 هستند ساده تر و بي خطر تر درمان ميشوند زيرا گرفتن توده هموروئيدال و از بين بردن آنها ساده تر از درمان تهاجمي جراحي صورت ميگيرد و در عمل بهتر درمان صورت ميگيرد.
پس از پيگيري سه ماهه از بيماران
83% بيماران از نتيجه عمل رضايت كامل داشته اند و 11 درصد بيماران اظهار رضايت نسبي كرده اند و 6 درصد از بيماران از نتيجه عمل درمان هموروئيد يا بواسير با ليزر رضايت نداشتند. در اين گروه عده اي از بيماراني كه در مرتبه دوم تحت عمل جراحي غيرتهاجمي قرار گرفته اند، قرار دارند
منبع: درمان غير تهاجمي همورئيد
No comments:
Post a Comment